HOMING
Żeby naukowcy mogli dojść do tych wyników, przedstawionych tu w skrócie, musieli wykonać bardzo skomplikowane eksperymenty...
HOMING - łososiowate i nie tylko
Powrót ryb do miejsc poprzednio zajmowanych określa się terminem homing (home - ang. dom). Ze zjawiskiem tym kojarzymy przede wszystkim łososie (ściślej - łososiowate dwuśrodowiskowe), które na świat przychodzą w rzekach, tu spędzają młodość, dojrzałość płciową osiągają w morzu, ale na tarło wracają do rzek. Wracają - co znamienne - do swej rzeki macierzystej, choć mają całkiem realną możliwość wyboru innych rzek i potoków, równie dogodnych do odbycia tarła i odrostu młodych pokoleń, a często leżących znacznie bliżej. Zostało to wielokrotnie potwierdzone w wielu regionach przez znakowanie ryb spływających do morza - zarówno keltów, jak i smoltów.
JAKI JEST SZCZUPAK
Szczupaki są kanibalami i kleptopasożytami. To drugie oznacza, że kradną innym szczupakom zdobycz, którą właśnie upolowały. Nasilenie kanibalizmu i złodziejstwa zależy od tego, ile szczupaków żyje w danej wodzie, oraz od ilości pokarmu, który mają do dyspozycji. Zjawiska te opisali szwedzcy badacze z uniwersytetu w Lund.
JĘZYK CIAŁA RYB
W dzień, gdy w wodzie jest na tyle jasno, że ryby się nawzajem widzą, trwa między nimi nieustanny dialog. Zmiany ubarwienia, określone pozy, charakterystyczne ruchy - to tylko niektóre sposoby porozumiewania się w podwodnym świecie.
Waldemar Borys
KARPIE PENETRUJĄ RÓŻNE MIEJSCA
Warto czasem przystanąć nad karpnikiem, z którego spuszczono wodę i przyjrzeć się powierzchni dna. Wygląda ono jak pole zrąbane ogniem artyleryjskim. Pokryte jest mnóstwem dołków o różnej średnicy, głębokich nawet na 20-30 cm. To ślady żerowania ·karpi, jedynych naszych ryb, które potrafią odnaleźć i wydobyć larwy schowane pod trzydziestocentymetrową warstwą mułu! Dzięki temu z łatwością można zlokalizować ich najczęstsze żerowiska, co ułatwi nam później nęcenie.
Kazimierz Łata
KRUCHE, WRAŻLIWE, DELIKATNE
Tylko stała kontrola liczebności populacji oraz ochrona i wspieranie naturalnego tarła umożliwi nam łowienie sandaczy.
NA TROPACH KRAPPI
Dr Christopher Guy, ichtiolog z Uniwersytetu Stanowego Południowej Dakoty, korzystając z funduszy Wydziału Łowiectwa i Rybołówstwa tego stanu oraz Federalnego Programu Badań nad Zachowaniem Ryb Sportowych, badał metodami telemetrycznymi zachowanie dwu gatunków krappi.
NOZDRZA I WĄSY
Woda jest doskonałym rozpuszczalnikiem dla wielu substancji chemicznych. Ryby sporo z nich wyczuwają węchem. Ale jak z tej mnogości woni wyodrębniają zapach pokarmu? Naukowcy wysunęli hipotezę, że w ich mózgach powstaje jego chemiczny obraz.
PODWODNY ŚWIAT ZAPACHÓW
Do przywabiania poszczególnych gatunków ryb już od dawna zalecano najprzeróżniejsze zapachy: palone kopyta i rogi bydlęce, ziele nostrzyka, wyciąg z wysuszonych larw owadów, olejki miętowe, anyżowe itp. Znane są wędkarzom także substancje odstraszające ryby - nikotyna, benzyna i szereg innych. A co na to ryby?
POWSZECHNIE SIĘ UWAŻA...
Wilk wodny, rabuś, rozbójnik, rekin słodkich wód - to epitety jakimi wędkarze obdarzyli szczupaka. Stanowi on najwyższe ogniwo łańcucha pokarmowego naszych wód. Legendy o tym drapieżniku żywiły się jego rozmiarami f i niezwykłym żerowaniem, zwłaszcza w pobliżu powierzchni wody. Przekazy o pożeraniu nie tylko żab, myszy, szczurów lecz także ptactwa wodnego są tak liczne, że trzeba uznać ich prawdziwość.
Jerzy Komar