Dzieciom trudno wytrwać spokojnie podczas wędkarskiej zasiadki. Wiem to, bo na ryby często zabieram trzynastoletniego syna. Dla niego ciągle  musi się coś dziać, bo inaczej zaraz  robi się nudno. A odległościówka, której chciałem go nauczyć, to nie spining. Trzeba przygotować stanowisko, zanęcić i czekać.

Wędkarską wyprawę planujemy długo, sporo czasu przeznaczamy na przygotowania. Wreszcie zarzucamy wędkę i cierpliwie czekamy na branie. Jest!
Ryba walczy, w rękach czujemy pulsujący ciężar. Dzielnie naszą zdobycz podciągamy... i nagle wszystko się kończy, na wędce mamy smętny luz.

Niemal każda rzeka ma swoje starorzecza lub dawne żwirownie, na stałe z nią połączone. To dobre łowiska, a późną jesienią, kiedy woda ma już temperaturę poniżej sześciu stopni, nawet najlepsze. Okoni jest tam dużo i na pewno są wśród nich największe sztuki, które kiedyś  pływały tu blisko, w rzece.

Temu, kto po raz pierwszy zastosuje boczny trok, przyda się rada pozwalająca zminimalizować skręcanie żyłki...

W konkretnych warunkach odpowiednie spławiki będą najlepiej sygnalizowały brania, bo przecież w wędkowaniu spławikówką o to chodzi, żeby się nie domyślać, tylko widzieć.